ส่วนประกอบของ ตัวกลางการขนส่งไวรัส ได้แก่ เกลือกัวนิดีน EDTA ฟีนอลเรด สารละลายบัฟเฟอร์ ฯลฯ หน้าที่หลักของ Viral Transport Medium คือการทำให้ไวรัสไม่ทำงาน ทำลายเปลือกโปรตีนของไวรัส และรักษากรดนิวคลีอิกไว้

• เกลือกัวนิดีน: ส่วนประกอบที่สำคัญที่สุดใน Viral Transport Medium คือเกลือกัวนิดีน เกลือกัวนิดีนที่ใช้กันทั่วไป ได้แก่ กัวนิดีนไอโซไทโอไซยาเนตและกัวนิดีนไฮโดรคลอไรด์ เกลือกัวนิดีนสามารถทำลายเปลือกโปรตีนบนพื้นผิวของไวรัส ปลดปล่อยกรดนิวคลีอิก สามารถใช้ตรวจหากรดนิวคลีอิกเพื่อยืนยันว่าติดเชื้อหรือไม่ นอกจากนี้ Viral Transport Medium ยังสามารถทำให้ไวรัสไม่ทำงานได้ ซึ่งช่วยหลีกเลี่ยงความเสี่ยงในการแพร่กระจายระหว่างขั้นตอนการสุ่มตัวอย่าง ขนส่ง และตรวจจับ

• อีดีทีเอ: ส่วนประกอบตัวกลางการขนส่งไวรัสตัวที่สองคือส่วนประกอบ EDTA (กรดเอทิลีนไดอะมีนเตตราอะซิติก) ซึ่งมีหน้าที่หลักในการยับยั้งการย่อยสลายของกรดนิวคลีอิก ปรับปรุงคุณภาพการตรวจจับกรดนิวคลีอิก และรับรองความแม่นยำของการขยายพันธุ์ไวรัสในภายหลัง

• บัฟเฟอร์: หน้าที่หลักของบัฟเฟอร์คือรักษาความเป็นกรดและด่าง (ค่า pH) ในหลอด

• ฟีนอลเรด: อินดิเคเตอร์กรด-เบส “ฟีนอลเรด” เป็นเหตุผลที่ของเหลวใน Viral Transport Medium จึงมีสีแดง อินดิเคเตอร์จะมีสีแดงเมื่อเป็นกลาง สีม่วงเมื่อสารละลายกลายเป็นด่าง และสีเหลืองเมื่อเป็นกรด หาก Viral Transport Medium เสื่อมสภาพหรือปนเปื้อนแบคทีเรีย ค่า pH จะเปลี่ยนไปและจะเปลี่ยนจากสีแดงเป็นสีเหลือง “สีแดง” แสดงว่า Viral Transport Medium อยู่ในช่วงอายุการใช้งาน ในเวลาเดียวกัน เมื่อเจ้าหน้าที่ทดสอบกรดนิวคลีอิกเติมตัวอย่างลงในบ่อน้ำตัวอย่างไม่มีสี สีแดงยังช่วยให้เจ้าหน้าที่ทดสอบสังเกตได้ว่าการเติมนั้นผิดหรือมีการละเว้นใดๆ หรือไม่